Einn af kostum þess að hanga heima og bíða og þurfa ekki að mæta í vinnu eða skóla er að maður upplifir svokallað day time TV, eða miðdagssjónvarpið eins og ég kalla það. Þar fara fremstar í flokki sívinsælar sápuóperur. Nú vill svo vel til að við fengum okkur digitalið fyrir ekki svo löngu síðan og getum því horft á alls konar mislélegt miðdagssjónvarp meðan við bíðum eftir að litli kútur ákveði að kíkja í heiminn. Ein mesta snilldin er þó á stöð 2, þættir sem koma úr heimsálfu sem hefur rifið sápuóperuþemað upp í nýjar hæðir. Þar á ég að sjálfsögðu við Suður-Ameríku. Þættirnir heita My Sweet Fat Valentina, eða Mi gorda bella á frummálinu. Tær snilld og það er alveg magnað hvernig hægt er að taka eftir virkilega slæmum leik á máli sem maður skilur ekki. Mæli með því að allir skrópi einn dag úr vinnu eða skóla og horfi á þessa snilld. Á stöð 2 virka daga klukkan 10:20. Mikið af vælandi fólki, dramatískum augnaráðum, yndislega fáránlegu plotti, fólki að tala við sjálft sig og fáránlega hallærislega töff sándtrakki. Allt sem prýða má einn þátt. Sannkallað sjónvarpskonfekt.

Annar kostur er að ég get horft á EM í handbolta þó að það sé sýnt á vinnutíma. Sá til dæmis frábæran leik okkar manna gegn Rússum. Djöfull eru þeir góðir. ÁFRAM ÍSLAND! Leiðinlegt með Alexander samt, hann var að spila vel í þessu móti. Hinir verða bara að taka á og svo vinnum við rest.